در ایالات متحده، طبق قانون مشاغل (Jobs Act Title III)، سرمایه‌گذاران برای یک سال اول از فروش مجدد سهام خود محدود هستند، مگر اینکه سهام را به یکی از موارد زیر منتقل کنند:
- ناشر(The Issuer)
- سرمایه‌گذار معتبر
- یک عضو خانواده
- در ارتباط با فوت یا طلاق سرمایه‌گذار یا شرایط مشابه
- به فرد معتمد سرمایه‌گذار یا عضو خانواده سرمایه‌گذار
بازار ثانویه اروپا برای پلتفرم‌های تأمین مالی جمعی
در اتحادیه اروپا، سرمایه‌گذاران می‌توانند در تابلو اعلانات پلتفرم سرمایه‌گذاری، علاقه خود را به خرید یا فروش وام‌ها، اوراق بهادار قابل انتقال، یا ابزارهای پذیرفته شده که در ابتدا در همان پلتفرم ارائه شده بودند، اعلام کنند.
تابلو اعلانات یک سیستم تطبیق داخلی نیست که سفارشات مشتریان را به صورت چندجانبه اجرا کند، درنتیجه پلتفرم باید به عنوان یک شرکت سرمایه‌گذاری یا یک بازار تنظیم‌شده ثبت شده باشد.
پلتفرم‌های تأمین مالی جمعی همچنین نمی‌توانند سفارشات خرید یا فروش را از سرمایه‌گذاران بپذیرند؛ تمامی فعالیت‌ها باید به طور کامل توسط سرمایه‌گذاران سازماندهی و تنها به صلاحدید آن‌ها انجام شود. به عبارت دیگر، ارائه خدماتی که فراتر از تبلیغ علاقه به تجارت باشد، مجاز نبوده و نیاز به مجوزهای اضافی دارد.
بازار ثانویه پلتفرم‌های تأمین مالی جمعی در بریتانیا
در بریتانیا، پلتفرم‌های تأمین مالی جمعی نیازی به مجوز به عنوان یک مکان تجاری ندارند. با این حال، برای بهره‌مندی از این معافیت، پلتفرم باید بتواند فعالیت‌های خود را طوری سازماندهی کند که منافع تجاری در داخل سیستم با یکدیگر تعامل داشته باشند. به همین دلیل است که پلتفرم‌های تأمین مالی جمعی بیشتر به تابلو اعلانات (bulletin boards) متکی هستند تا بازارهای ثانویه تمام‌عیار.
به طور خلاصه، وقتی صحبت از بازارهای ثانویه در تأمین مالی جمعی می‌شود، بیشتر باید از تابلو اعلانات صحبت کرد تا بازارهای ثانویه کاملاً عملیاتی. تابلو اعلانات یک سیستم نقل‌قول الکترونیکی است که در آن سرمایه‌گذاران می‌توانند علاقه خود را به فروش سهام اعلام کنند و خریداران نیز علاقه خود را به خرید سهام بیان کنند.
تمامی ارتباطات مستقیماً بین سرمایه‌گذاران صورت می‌گیرد و هیچ واسطه‌ای به صورت پلتفرم وجود ندارد و تجارت خودکار نیز در دسترس نیست. با این حال، وجود تابلو اعلانات همچنان یک پیشرفت قابل توجه در تأمین مالی جمعی سهامی است و مزایای قابل توجهی را به همراه دارد.
مزایای بازارهای ثانویه در تأمین مالی جمعی سهامی
سرمایه‌گذاران بیشتر تمایل به سرمایه‌گذاری در پروژه‌ها دارند اگر بدانند که در آینده می‌توانند سهام پروژه را در بازار ثانویه به فروش برسانند.
فرصت فروش سهام ، یک سرمایه‌گذاری غیرقابل نقد کردن را به یک سرمایه‌گذاری نقدپذیر تبدیل می‌کند. به جای اینکه مجبور شوند سهام را برای سال‌ها نگه دارند، سرمایه‌گذاران می‌توانند هر زمان که لازم دیدند آن را بفروشند. اگرچه بازار ثانویه در تأمین مالی جمعی اغلب با سطح پایین نقدینگی همراه است، اما باور به اینکه سرمایه‌گذاری می‌تواند فروخته شود، تمایل به سرمایه‌گذاری را افزایش می‌دهد.
دلیل دیگر، امکان تحقق زودهنگام سود است. معمولاً سرمایه‌گذاران به پروژه‌های نویدبخش که پتانسیل رشد بالایی دارند، سرمایه اختصاص می‌دهند. در مراحل بعدی توسعه پروژه، زمانی که پروژه محبوب‌تر می‌شود، افراد بیشتری تمایل به خرید سهام آن دارند و ارزش سهام پروژه شروع به افزایش می‌کند. بنابراین، پس از مدتی، سرمایه‌گذاران اولیه می‌توانند سهام را با قیمت بالاتری بفروشند.
علاوه بر مزایای ذکر شده، مزایای دیگری نیز وجود دارد که ارزش توجه دارند، از جمله:
- امکان بیشتر تنوع‌سازی پرتفوی زمانی که یک سرمایه‌گذار می‌تواند بخشی از سهام خود را بفروشد و در پروژه‌های نویدبخش دیگر سرمایه‌گذاری کند.
- بهبود مدیریت ریسک به دلیل افزایش امکان تنوع‌سازی پرتفوی.
محدودیت‌ها و معایب بازارهای ثانویه در تأمین مالی جمعی سهامی
اگر مزایای حضور در بازار ثانویه بسیار زیاد است، منطقی به نظر می‌رسد که اکثر پروژه‌ها تمایل خود را برای امکان تجارت سهامشان در بازار ثانویه اعلام کنند. با این حال، این اتفاق نمی‌افتد. بسیاری از پروژه‌ها همچنان از این فرصت اجتناب می‌کنند. در برخی موارد، اعلام اینکه سهام پروژه در بازار ثانویه قابل معامله خواهد بود، ممکن است بر توانایی پروژه در جذب سرمایه در دورهای تأمین مالی بعدی تأثیر بگذارد.
برخی از سرمایه‌گذاران و سهام‌داران ممکن است تمایل به فروش سهام در بازار ثانویه را به عنوان نشانه‌ای از کیفیت پایین استارتاپ یا عدم تمایل بنیان‌گذاران برای توسعه بیشتر آن تفسیر کنند.
وقتی خریدار سهامی را در بازار ثانویه خریداری می‌کند، می‌داند که به‌زودی نمی‌تواند از عرضه اولیه سهام (IPO) احتمالی سود ببرد. به همین دلیل، معاملات ثانویه اغلب با تخفیف انجام می‌شوند و مزایای مطلوبی را برای هر دو طرف، یعنی خریداران و فروشندگان، به همراه نمی‌آورند.
بازارهای ثانویه برای تأمین مالی جمعی به طور گسترده در دسترس نیستند و حتی اگر موجود باشند، فقط برای کلاس‌های خاصی از دارایی‌ها قابل استفاده هستند.
علاوه بر این، بازارهای ثانویه در تأمین مالی جمعی هنوز دارای نقدینگی بسیار محدودی هستند که این موضوع مانعی جدی برای فعالیت‌های معاملاتی محسوب می‌شود. قوانین نیز یا به اندازه کافی روشن نیستند یا محدودیت‌هایی ایجاد می‌کنند که توسعه بازارهای ثانویه برای تأمین مالی جمعی را حمایت نمی‌کنند.
